ஒரு பொம்பள நானே! - 20

"என்னமோ பண்ணித்தொலைங்க"

என்று சொன்ன கனகாவின் முகத்தில், வேண்டாம் போ என்று சொன்னவுடன் சின்ன ஏமாற்றம் தெரிந்தது.

"சரி வீடு வந்துருச்சு நாங்க போறோம். பாய்"
என சொல்லி கிளம்பினோம்.

கனகா நாங்கள் சொன்னதை காதில் வாங்காதது போல,
"காலைல அஞ்சு மணிக்கு ஆம்பளைகளுக்கு விரைக்குதுன்னு உனக்கு எப்படி தெரியும்"
மேவை பார்த்து புருவத்தை உயர்த்திக்கொண்டு கேட்டாள்.

புண்டை நோன்டியதை சொன்னதில் இருந்து இவள் ஆர்வமாகிவிட்டாள். இனி இவளே நம்மிடம் வருவாள் என எனக்கு புரிந்தது.

கனகாவில் கேள்விக்கு மே... அது.... வந்து என இழுத்தாள்.

நான் உடனே,
"ஏய் சொல்லுடி, அவ நம்மள நேர்லயே கூட்டிட்டு போய் காட்டுனாள்ல, நீ சொல்லு பரவால்ல என்றேன்.

மே விளாவாரியாக, சொல்லி அவள் மாமனுடைய கஞ்சி குடித்ததை பற்றி பெருமைப்பட்டாள்.

கனகா கண்கள் விரிய
"அடிப்பாவிகளா, அவ்ளோ தூரம் போய்ட்டீங்களா?... அதுவும் வாய்ல வாங்கி முழுங்கிட்டியா... அருவெறுப்ப இல்லையா"
என ஆச்சர்யப்பட்டாள்.

"போ, உனக்கு என்ன தெரியும்... கொழ கொழன்னு நுங்கு மாதிரி செம டேஸ்ட்டா இருந்திச்சு"
பெருமையாக சொன்னாள்.

நான் வெறுப்பாக பார்த்தேன். வேண்டும் என்றே நம்மல கடுப்பேத்தறா என...

மே தொடர்ந்து
"நீ வேணா ரகு அண்ணாவ அடுத்த தடவை ஊம்பும் போது கஞ்சிய குடிச்சு பாரு, நிச்சயமா நல்லாருக்கும்"

"எனக்கென்னமோ, ஒரு மாதிரி இருக்குடி"

"முயற்சி பண்ணுனாத்தான் தெரியும்"

"ம்"

அவர்கள் இருவரும் பேசுவதை இது வரை ஒரு சுன்னியையும் பார்க்காத வாயை வைத்துக்கொண்டு பாவமாய் கேட்டுக்கொண்டு நின்றேன்.

நான் இடையில் புகுந்து
"சரி நாங்க கெளம்பறோம்.. அம்மா சத்தம் போடும்"
என்று சொல்லி விட்டு கிளம்பினோம்.

கனகா,
"ஏய் ஒரு நிமிசம் அந்த பருப்பு வந்துதுல்ல அது என்ன கலர்ல இருந்துச்சு"
என எங்களை போக விடாமல் கேட்டாள்.

முதலில் எங்களை கண்டால் ஓடியவள் இப்போது எங்களை விட மாட்டேன் என நின்று கொண்டு இருந்தாள்.
"நான் பார்க்கல" என்று சொல்லிவிட்டு வலுக்கட்டாயமாக அவளை விட்டு விலகி வரவேண்டியதாகிவிட்டது.

வீட்டுக்கு அருகில் வந்து, மே,
"கனகாக்கு ஒன்னுமே தெரியலடி, நாம கேட்ட எல்லா கேள்விக்கும் அவளுக்கு பதிலே தெரியல"
என்றாள்.

"ஆமாம் யாராவது தெரிஞ்சவங்க கிட்டதான் கேக்கனும்", என்று நான் சொல்லிவிட்டு என் வீட்டுக்கு சென்றேன். அவள் அவளுடைய வீட்டுக்கு சென்றாள்.

நான் வீட்டுக்குள் போய் அம்மா என்று அழைத்தேன். அம்மாவை காணவில்லை வீட்டுக்குள்ளே ஓலை படலை தாண்டி சென்றவுடன்... உள்ளே வள்ளி திண்ணையில் உக்கார்ந்து இருந்தாள்.

எனக்கு திக்கென இருந்தது.
நான் பயத்தோடு மீண்டும் அம்மா என கத்தினேன். 

வள்ளி உடனே,
நீலவேணிய உங்கம்மாவும், சிலரும் சேர்ந்து வைத்தியர் வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போருக்காங்க.. அதுவரைக்கும் நீ வந்தா பாத்துக்க சொல்லி என்ன விட்டுட்டு போய்ருக்கா?
என்றாள்.

வெளியில் ஓடி மேகலாவை சத்தம் போட்டு கூப்பிடலாமா என யோசித்தேன். சரி பட்டப்பகலில் என்ன செய்து விடப்போகிறாள் என முடிவுசெய்து தைரியத்தை வரவழைத்துக் கொண்டு

" இங்க என்ன பண்ற, உன் பொண்ணத்தான வைத்தியர்க்கிட்ட கூட்டிட்டு போய்ருக்காங்க நீயும் போக வேண்டியது தான?.... இல்லினா உங்க வீட்டுக்கு போக வேண்டியது தான்? என் வீட்ல எதுக்கு இருக்க.."
என சத்தம் போட்டேன்..

"எதுக்குடி கத்தற,  உங்க அம்மாதான் இங்க இருக்க சொல்லிட்டு போனா, நான் எந்த பிரச்சினையும் பண்ணவரல... அப்படியே செஞ்சாலும் மே என்னை சும்மா விட மாட்டான்னு தெரியும்"

"சரி நீ உன் வீட்டுக்கு போ.. நான் தனியாவே இருந்துக்குவேன்"

"அட சும்மா தொறத்தாத, சரி சின்ன புள்ளைங்க ஏதோ சந்தேகம் கேக்கனும்னு சொன்னீங்களே, சரி நமக்கு தெரிஞ்சத சொல்லலாம்னு வந்தா, நீ போ, போங்கற."

நான் எதுவும் பேசாமல் நின்றேன்.

"என்ன தெரிஞ்சுக்கனும் உனக்கு, இப்போ கேளு சொல்றேன். ஆனா மே கிட்ட சொல்ல மாட்டேன் உன் கிட்டத்தான் சொல்லுவேன் அவளுக்கு பொறுமை இல்ல"

"ஒரு சந்தேகமும் இல்ல.. நீ போ"

நான் கொஞ்சம் பயந்தேன் எதாவது பிரச்சினை ஆகிவிடுமோ என... ஆனால் வள்ளியே ஆரம்பித்தாள்..
"என்ன மாதிரி அனுபவசாலிக்கிட்ட தான் அதெல்லாம் கேக்கனும் கனகா சின்ன புள்ள அவகிட்ட கேட்டா என்ன தெரியும்.. இப்போ என்ன உனக்கு கூதில இருந்து வழியிற தண்ணி என்னனு தெரிஞ்சுக்கனும் உனக்கு?.... அதான...?"

தொடரும்....