ஒரு பொம்பள நானே! - 2
கூப்பிட்டது என் அம்மா,
சத்தம் கேட்ட உடனே நானும் மேவும் அவசர அவசரமாக பாவாடையை கீழே இறக்கி வீட்டு எழுந்து வந்தோம்.
"எரும மாடுகளா நேரமாச்சு எவ்ளோ நேரம்டி உக்காந்திருப்பீங்க, அப்பறம் ஒன்னாரெண்டா தண்ணியூத்திட்டு போவீங்களா.. சீக்கிரமா வாங்கடி, எங்க போனாலும் ரெண்டு பேரும் ஒன்னாத்தான் போவீங்களா, நாளைக்கு கல்யாணமும் ஒருத்தனையே பண்ணிக்கோங்க... என அம்மா கத்த ஆரம்பித்தார்.
"ஐயயே இருமா சும்மா கத்தாத... வரோம்ல.."
"இரு உங்கப்பா கிட்ட சொல்றேன்."
என சொல்லிவிட்டு அம்மா திரும்பி போனாள்.
அந்த நேரம் நீலவேணியும் தன் வேலை முடிந்து திரும்பிவந்தாள்.
எங்கள் தெருவிலேயே அழகி நீலவேணிதான், கருப்பழகி... அளவான முலை, அழகான குண்டி என கச்சிதமாக மாடல் போல இருப்பாள். சிரித்தால் அவ்ளோ அழகு. சில சமயங்களில் நைட்டியை போட்டுக்கொண்டு தெருவில் சுத்துவாள். இப்போது நினைத்து பார்த்தாலும் அவளை நினைத்து கையடிக்காத ஆண்களே இருந்திருக்க முடியாது எங்கள் ஊரில். கொஞ்சம் கூச்ச சுபாவம் உள்ளவள். பெண்கள் முன்னாலேயே ஆடை மாத்த மாட்டாள். ஒரு முறை அவள் பாட்டி "இவோ கல்யாணத்துக்கு அப்பறமும் துணியோடதான் படுத்திருப்பா போல" என பெண்கள் கூடிப்பேசுபோது கிண்டலாக சொன்னது நினைவிருக்கிறது.
திரும்பி வரும்போது எங்களை பார்த்தாள்....
"என்னங்கடி ஒருத்தற ஒருத்தர் பிரியவே மாட்டீங்களா எப்பயும் எங்கயும் ஒன்னாவே சுத்தறீங்க.."
"நாங்க பிரென்ட்ஸ் அப்படித்தா இருப்போம்" இது மே
"ஏன்டி இவளே.... உங்கம்மா ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே மாப்ளை பாக்க போறாங்களாமா?"
என சொல்லிவிட்டு எங்களை பார்த்து சிரித்தாள்.
ரமேஷ் இவள் புண்டை மயிரை ஒளிந்திருந்து பார்த்து கையடித்ததை சொல்லலாமா என யோசித்தேன்.
மே என் கைய கெட்டியாக பிடித்திருந்தாள். அதற்கு மேல் எதுவும் பேசாமல் வீட்டுக்கு வந்து விட்டோம்.
அதற்கு பிறகு நானும் மேவும் அந்த சம்பவம் பத்தி யாரிடமும் வாய் திறக்கவில்லை... நாங்கள் இருவரும் அரசல் புரசலாக பேசிக்கொண்டதோடு சரி.
கையடிக்கும் போது ரமேஷ் காட்டிய முக பாவங்கள், கஞ்சி வரும் போது அவன் துடித்த துடிப்பு என எல்லாமே மனதில் ஆழமாக பதிந்து விட்டது.
பிறகு ஒரு வருடம் ஒன்றும் நடக்கவில்லை. நாங்களும் எதுவும் பார்க்கவும் இல்லை.
அடுத்த வருடம் நீலவேணிக்கு கல்யாணம் நடந்தது. அவளுடைய மாமா நல்ல அழகு.. இவளுக்கு பொருத்தமானவர். நானும் மேவும் கல்யாணத்தில் நீலவேணி கூடவே திரிந்தோம்.
அவள் கல்யாணம் ஆகி போன பிறகு ரமேஷின் சுன்னியை கொஞ்சம் மறந்து போய்ருந்தோம்.
சத்தம் கேட்ட உடனே நானும் மேவும் அவசர அவசரமாக பாவாடையை கீழே இறக்கி வீட்டு எழுந்து வந்தோம்.
"எரும மாடுகளா நேரமாச்சு எவ்ளோ நேரம்டி உக்காந்திருப்பீங்க, அப்பறம் ஒன்னாரெண்டா தண்ணியூத்திட்டு போவீங்களா.. சீக்கிரமா வாங்கடி, எங்க போனாலும் ரெண்டு பேரும் ஒன்னாத்தான் போவீங்களா, நாளைக்கு கல்யாணமும் ஒருத்தனையே பண்ணிக்கோங்க... என அம்மா கத்த ஆரம்பித்தார்.
"ஐயயே இருமா சும்மா கத்தாத... வரோம்ல.."
"இரு உங்கப்பா கிட்ட சொல்றேன்."
என சொல்லிவிட்டு அம்மா திரும்பி போனாள்.
அந்த நேரம் நீலவேணியும் தன் வேலை முடிந்து திரும்பிவந்தாள்.
எங்கள் தெருவிலேயே அழகி நீலவேணிதான், கருப்பழகி... அளவான முலை, அழகான குண்டி என கச்சிதமாக மாடல் போல இருப்பாள். சிரித்தால் அவ்ளோ அழகு. சில சமயங்களில் நைட்டியை போட்டுக்கொண்டு தெருவில் சுத்துவாள். இப்போது நினைத்து பார்த்தாலும் அவளை நினைத்து கையடிக்காத ஆண்களே இருந்திருக்க முடியாது எங்கள் ஊரில். கொஞ்சம் கூச்ச சுபாவம் உள்ளவள். பெண்கள் முன்னாலேயே ஆடை மாத்த மாட்டாள். ஒரு முறை அவள் பாட்டி "இவோ கல்யாணத்துக்கு அப்பறமும் துணியோடதான் படுத்திருப்பா போல" என பெண்கள் கூடிப்பேசுபோது கிண்டலாக சொன்னது நினைவிருக்கிறது.
திரும்பி வரும்போது எங்களை பார்த்தாள்....
"என்னங்கடி ஒருத்தற ஒருத்தர் பிரியவே மாட்டீங்களா எப்பயும் எங்கயும் ஒன்னாவே சுத்தறீங்க.."
"நாங்க பிரென்ட்ஸ் அப்படித்தா இருப்போம்" இது மே
"ஏன்டி இவளே.... உங்கம்மா ரெண்டு பேருக்கும் ஒரே மாப்ளை பாக்க போறாங்களாமா?"
என சொல்லிவிட்டு எங்களை பார்த்து சிரித்தாள்.
ரமேஷ் இவள் புண்டை மயிரை ஒளிந்திருந்து பார்த்து கையடித்ததை சொல்லலாமா என யோசித்தேன்.
மே என் கைய கெட்டியாக பிடித்திருந்தாள். அதற்கு மேல் எதுவும் பேசாமல் வீட்டுக்கு வந்து விட்டோம்.
அதற்கு பிறகு நானும் மேவும் அந்த சம்பவம் பத்தி யாரிடமும் வாய் திறக்கவில்லை... நாங்கள் இருவரும் அரசல் புரசலாக பேசிக்கொண்டதோடு சரி.
கையடிக்கும் போது ரமேஷ் காட்டிய முக பாவங்கள், கஞ்சி வரும் போது அவன் துடித்த துடிப்பு என எல்லாமே மனதில் ஆழமாக பதிந்து விட்டது.
பிறகு ஒரு வருடம் ஒன்றும் நடக்கவில்லை. நாங்களும் எதுவும் பார்க்கவும் இல்லை.
அடுத்த வருடம் நீலவேணிக்கு கல்யாணம் நடந்தது. அவளுடைய மாமா நல்ல அழகு.. இவளுக்கு பொருத்தமானவர். நானும் மேவும் கல்யாணத்தில் நீலவேணி கூடவே திரிந்தோம்.
அவள் கல்யாணம் ஆகி போன பிறகு ரமேஷின் சுன்னியை கொஞ்சம் மறந்து போய்ருந்தோம்.
மேலும் ஒரு வருடம் ஓடி விட்டது. என் வாழ் நாளில் மறக்க முடியாத சம்பவம், 24 மணி
நேரமும் செக்ஸை பற்றிய கேள்வியோடு அலைய வைத்த சம்பவம் அப்போது தான்
நடந்தது. ஒரு நாள் அரை நேரமாக விடுமுறை. அன்று
மதியமே வீட்டுக்கு வந்து விட்டோம். என் அம்மா வேலைக்கு போய்ருந்தார். வீட்டில் யாரும் இல்லை....
மே வீட்டுக்கு வந்தாள், வாடி காட்டுக்கு போலாம் வயிறு வலிக்குது என்றாள்..
"எனக்கு குடுக்காம லட்டு தின்னீல்லா அதனால தான் வலிக்குது."
"ப்ளீஸ் வாடி போய்ட்டு வந்தர்லாம்."
"இரு வரேன்."
"இப்போ மணி 3 ஆகுது மத்தியானம் யாருமே வர மாட்டாங்க.. சீக்கிரமா போய்ட்டு வந்தர்லாம் வா.."
"இரு இரு வரேன்..."
வழக்கம் போல ஒரு புதர் மறைவில் அமர்ந்தோம். திடீரென மெல்லமாக நடந்துவரும் சத்தம் கேட்டது.
அது நாகலிங்கம் மாமா...
சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு மெல்ல அவர் தோட்டத்து பம்புசெட் ரூமுக்குள் போனார். மாமா ரொம்ப வசதியானவர், பார்க்க பெரிய மீசை வைத்து முரட்டுத்தனமாக, ஆனால் கொஞ்சம் அழகாக இருப்பார். அவர் அவருடைய தோட்டத்து பம்புசெட் ரூமுக்குள் போனது எங்களுக்கு வித்தியாசமாக தோனவில்லை. ஆனால் கொஞ்ச நேரத்தில் நீலவேணியின் அம்மா வள்ளி அவரை தொடந்து உள்ளே போனாள்.
நானும் மேவும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் அதிர்ச்சியோடு பார்த்தோம். இரண்டு வருடமாக மறந்து போய்ருந்த ரமேஷின் கஞ்சி கக்கும் முகம் நியாபகம் வந்தது. உடலுக்குள் தானாக ஏதோ மாற்றம் நடந்தது.
இருவரும் மெல்லமாக எழுந்து பம்பு செட் ரூமுக்கு அருகில் சென்றோம்.
தொடரும்.....
மே வீட்டுக்கு வந்தாள், வாடி காட்டுக்கு போலாம் வயிறு வலிக்குது என்றாள்..
"எனக்கு குடுக்காம லட்டு தின்னீல்லா அதனால தான் வலிக்குது."
"ப்ளீஸ் வாடி போய்ட்டு வந்தர்லாம்."
"இரு வரேன்."
"இப்போ மணி 3 ஆகுது மத்தியானம் யாருமே வர மாட்டாங்க.. சீக்கிரமா போய்ட்டு வந்தர்லாம் வா.."
"இரு இரு வரேன்..."
வழக்கம் போல ஒரு புதர் மறைவில் அமர்ந்தோம். திடீரென மெல்லமாக நடந்துவரும் சத்தம் கேட்டது.
அது நாகலிங்கம் மாமா...
சுற்றும் முற்றும் பார்த்துவிட்டு மெல்ல அவர் தோட்டத்து பம்புசெட் ரூமுக்குள் போனார். மாமா ரொம்ப வசதியானவர், பார்க்க பெரிய மீசை வைத்து முரட்டுத்தனமாக, ஆனால் கொஞ்சம் அழகாக இருப்பார். அவர் அவருடைய தோட்டத்து பம்புசெட் ரூமுக்குள் போனது எங்களுக்கு வித்தியாசமாக தோனவில்லை. ஆனால் கொஞ்ச நேரத்தில் நீலவேணியின் அம்மா வள்ளி அவரை தொடந்து உள்ளே போனாள்.
நானும் மேவும் ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் அதிர்ச்சியோடு பார்த்தோம். இரண்டு வருடமாக மறந்து போய்ருந்த ரமேஷின் கஞ்சி கக்கும் முகம் நியாபகம் வந்தது. உடலுக்குள் தானாக ஏதோ மாற்றம் நடந்தது.
இருவரும் மெல்லமாக எழுந்து பம்பு செட் ரூமுக்கு அருகில் சென்றோம்.
தொடரும்.....
வள்ளி வரபோறானு சொன்னது இதைத்தானே
ReplyDeleteவிடலை பருவ முதல் அனுபவங்கள் மனதை விட்டு என்றும் நீங்காது. பாவாடை சட்டை, வெகுளி மனசு, எட்டி பார்க்கும் மல்லிகை மொட்டு முலை, காமம் துளிர் விடும் வயசு ஒரு அழகு தான். அம்மா ஏன் இதற்கு எல்லாம் கண்டிக்கிறாள், நேற்று வறை விளையாண்ட விளையாட்டை இன்று கூடாது என்கிறாளே என்று புரியாத வயது.
ReplyDelete