ஒரு பொம்பள நானே! - 50

அவள் புரியாமல்,

"என்ன பண்ணுது?"

"ஒன்னும் இல்லியேடி. நல்லத்தான் இருக்கேன்" என்றாள்.

"மூஞ்சி, நான் அத கேக்கல.. எனக்கு உடம்பெல்லாம் சூடாவே இருக்கு அக்கா, காய்ச்சல் வர மாதிரி" இருக்கு என்றேன்.

கனகா "அப்படியா" என சொல்லி கையை கழுத்தில் வைத்தாள். நான் அவள் கையை டக்கேன பிடித்து என் மார்பில் வைத்தேன்.

"எனக்கு அதே நெனப்பாவே இருக்கு அக்கா... திரும்பவும் எப்போ பண்ணலாம்.. உங்க வீட்டுக்கு வர முடியுமா?" என ஏக்கமாக கேட்டுவிட்டு மேவை பார்த்தேன். அவளும் கண்களில் நெருப்பெரிய என்னை பார்த்தாள்.

கனகா படக்கென கையை எடுத்துவிட்டு, "எனக்கு மட்டும் என்ன ஒரு தடவை வாய் வச்சு சுகம் காட்டிட்ட எனக்கு எப்போ படுத்தாலும் உங்க நினைப்புதான் தெரியுமா?... இப்போ கூட உன்னை அப்படியே தூக்கிட்டு போலாம் போல தோனுது" என்றாள்.

நான், இன்னிக்கு லீவு தான லேட் ஆனா அம்மா தேடாது. "நாம வேனா பம்பு செட் ரூமுக்கு போவோமா?" என்றேன்.

மே கூப்பிடாமலே வர தயாராக இருந்தாள்.

ஆனால் கனகா மறுத்தாள். "காலைல நேரம்டி.. கண்டிப்பா சத்தம் வெளில கேக்கும்... யாருக்கவது தெரிஞ்சிட்டா அப்பறம் வாழ் நாள் பூரா நாம ஒன்னு சேர முடியாது." என்றாள்.

பயங்கற ஏமாற்றமாக இருந்தது. வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தேன்.

ஆனால் அன்று மதியமே நான் வேண்டிய படி நடந்தது.

என் அம்மா "என் அத்தை மகளை பெண் பார்க்க வருகிறார்கள் நானும் போக வேண்டும்" என, என்னிடம் சொன்னாள்.

எனக்கு உற்சாகமாக இருந்தது.

இப்பவே ஒழுக ஆரம்பித்தது.

மேவையும், கனகாவையும் வர சொல்லி ஒரு வாய் பார்த்துவிட வேண்டும் என என் புண்டை துடியாய் துடித்தது.

வள்ளி அக்காவையும் வர சொல்லுவோமா என ஒரு நொடி யோசித்தேன். ஆனால் வள்ளி அக்காவை கனகாவுக்கோ மேவுக்கோ விட்டுத்தர என் மனம் விடவில்லை. இன்னொரு நாள் அக்காவை தனியாக பார்த்துக்கொள்ளலாம். என நினைத்துக்கொண்டேன்.

வேக வேகமாக மே வீட்டுக்கு ஓடினேன். அவளிடம் விசயத்தை சொல்லி... அவளையும் கூட்டிக்கொண்டு கனகா வீட்டிற்கு ஓடினேன்.

கனகாவுக்கு நான் சொன்னதை கேட்டவுடன்.. கன்னம் சிவந்து விட்டது. என்னை கெஞ்சுவது போல திட்டினாள். "ஏய் ஏன்டி இப்பவே சொன்ன எனக்கு தூக்கமே வராது... நான் என்னடி பண்ணுவேன் என புலம்பினாள்.. நான் அவள் அம்மா பார்வதி பார்க்காதவறு கனகாவின் வலது முலையில் ஆடையோடு சேர்த்து அழுத்தி ஒரு முத்தம் கொடுத்துவிட்டு.. "புதுசா ஒன்னு செய்யலாம், நாளைக்கு" என சொல்லி கண்ணடித்துவிட்டு வந்தேன்..

கனகா நாங்கள் திரும்பி வரும் போது அழுகும் நிலைக்கு போயிருந்தாள்.

வீட்டுக்கு வந்து ஆர்வமாக அம்மாவிடம் "காலையில் நீங்க நேரமே போவதற்கு என்ன என்ன எடுத்துவைக்கனும் அம்மா?" என ஆவலாக கேட்டேன்.

அம்மா, "என்னடி இது இவ்ளே பொறுப்பா கேக்கற...?"

"அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம். நானே எடுத்து வச்சுட்டேன்."

"அப்பறம்.. நான் இன்னிக்கு இராத்திரியே போறேன்... உன் கூட படுத்துக்க துணைக்கு நம்ம நீலவேணி அம்மா வள்ளிய வர சொல்லிருக்கேன். சரியா?.."

அவளே உனக்கு சாப்பாடு செஞ்சு கொண்டு வந்துருவா நீ அத இத செஞ்சிட்டு கெடக்காத. என்ன?" என்றாள்.

நாளைக்கு கனகாவையும், மேவையும் ருசி பார்க்கலாம என நினைத்துக் கொண்டிருக்கும் போது. இன்று இரவே வள்ளி உன்னோடு படுக்க வருவாள் என அம்மா சொன்னவுடனே எனக்கு பேய் பிடித்தது போல திக்கென ஆகிவிட்டது. கால்கள் நடுங்கியது. புண்டையிலிருந்து அருவி ஊற்றெடுத்து தொடையில் வழிவது போல இருந்தது.

தொடரும்.