ஒரு பொம்பள நானே! - 48

வள்ளியின் கைகள் எனக்கு தெரியும், காட்டு வேலை செய்து உரமேறிய கைகள். என் குண்டிகளை தாங்கி புண்டையை சுவைத்த போதே எனக்கு பாறையில் அமர்ந்த மாதிரி தான் இருந்தது.

ஒரு அறையில் வேலு சுருண்டு விழுந்தவன். அப்படியே கிடந்தான்.

நாங்கள் யாரும் வாய் திறக்கவில்லை... கப் சிப்பென இருந்தோம்.

வள்ளி மிரட்டும் உரத்த குரலில்,

"தாயோலிகளா, புள்ளகளை மயக்கி என்ன வேலை செஞ்சிருக்கீங்க....? இந்த வயசிலயே ஊம்ப சொல்லி கேக்குதா? போய் வூட்ல உங்கோய, உங்கோத்தா இருந்தா ஊம்பிவிட சொல்ல வேண்டியது தானே? என சொல்லிக்கொண்டே ரகுவை நோக்கி கையை தூக்கிக்கொண்டு பாய்ந்தாள்.

ரகு வெல வெலத்து போனான். அவன் கை கால்கள் நடுங்கியது. வள்ளி நெருங்கியவுடன் அவன் ட்ரவுசரிலேயே மூத்திரம் போய் விட்டான். வெளியில் தெரியக்கூடாது என நினைத்து, தன் சுன்னியை ட்ரவுசரோடு சேர்த்து அழுத்திப் பிடித்தான். இருந்தாலும். அவனால் அடக்க முடியாமல், மூத்திரம் அவன் ட்ரவுசர் நனைந்து காலில் வழிந்தது.

எதுவும் பேசாமல், ஆடாமல் அசையாமல் பேயை பார்த்தது போல நின்றான்.

நாங்களும் தான்.

வேலு இன்னமும் கையை கண்ணத்தில் வைத்துக்கொண்டு படுத்திருந்தான்.

எனக்கு ஒரு நொடி அவர்களை பார்க்க பாவமாக இருந்தது.

மேலும் வள்ளி தொடர்ந்தாள்.

"இன்னொரு தடவை எதாவது புள்ளைக கூட பேசறத பார்த்தேன். ஒன்னுக்கு இருக்க கூட சுன்னி இருக்காது. ரெண்டா கிழிச்சு உப்பு தடவீருவேன். ஓடுங்கடா" என விரட்டினாள்.

இரண்டு பேரும் வேக வேகமா எழுந்து ஓட்டமும் நடையுமாக போனார்கள். பயத்தில் ரகு சைக்கிளை கூட எடுக்க வில்லை.

வள்ளி சத்தம் போட்டு கூப்பிட்டாள்.

"டேய் நில்லுடா.."

வேலு நிற்கவே இல்லை. போய்க்கொண்டே இருந்தான்.

ரகு நின்றான்..

"வந்து சைக்கிளை எடுத்துட்டு போடா, இதுக்கு உங்கொப்பன் வருவானா?" என கத்தினாள்.

ரகு ஓடி வந்து சைக்கிள் ஹேண்டில் பாரை பிடித்து இழுக்க முடியாமல், தர தர வேன இழுத்து சென்றான். அதை எடுத்து நிறுத்தி தள்ளிக் கொண்டு கூட போகவில்லை.

எனக்கு உண்மையாலுமே பாவமாக போய் விட்டது. கண்ணுக்கு எட்டும் தூரம் வரை.. இழுத்துக்கொண்டே சென்றான்.

நாங்கள் நாழ்வரும் அவன் மறையும் வரை நகரவே இல்லை.

அவர்கள் போன பின்பு, வள்ளி மெதுவாக என்னை பார்த்து "இனி அவனுக உங்க பக்கமே வர மாட்டாங்க சரியா? என்றாள்"..

நான் மண்டையை மட்டும் ஆட்டினேன்.

பின் கனகாவை பார்த்து மிரட்டும் குரலில் "இங்க வாடி" என்றாள்.

கனகா ஏற்கனவே அரண்டு போய் இருந்தாள். வள்ளி அதட்டி கூப்பிட்டவுடன் தேம்பி, தேம்பி விசும்ப ஆரம்பித்தாள்.

மெல்ல கிட்ட போனாள்.

"அதுக்குள்ள என்னடி ஊம்பனும்னு ஆசை?. அவன் தான் கூப்பிட்டான்னா உனக்கு புத்தியில்லையா?" என சத்தமாக கேட்டதும், விசும்பிக்கொண்டிருந்தவள் அழ ஆரம்பித்து விட்டாள்.

வள்ளி அப்படியே என்னையும் ஓரக்கண்ணால் பார்த்தாள். எனக்கு வயிற்றில் இருந்து ஏதோ கிளம்பி வாய்க்கு வந்து நின்றது.

கனகா அழுது கொண்டே

"இஇஇல்ல்ல்லா... ஆஆஅஅக்க்கா... அவன்ன்ந்தான், கூகூப்ட்டாஆஅன், வரலைன்ன்னாஅ பேசமாஆஆட்டேன்னுனு சொன்னான்.." என சொல்லிக்கொண்டே அருகில் சென்றாள்.



தொடரும்....