ஒரு பொம்பள நானே! - 42
"ஏய் ஏன்டி இதெல்லாம் இப்போ பேசறீங்க, எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்குடி.. உடம்பெல்லாம் ஏதோ காய்ச்சல் வர மாதிரி இருக்கு.." என சொல்லிவிட்டு டக்கேன "உனக்கு எப்படி இதெல்லாம் தெரியும். யார் சொன்னா?" என கேட்டாள்.
கூடவே மேவும், "நாம ரெண்டு பேரும் ஒன்னா தான சுத்தறோம். நீ எப்போ கத்துக்கிட்ட"
நான் மெல்ல தயங்கிக்கொண்டே சொன்னேன்.
"நான் சொல்லுவேன் என் மேல கோவிச்சுக்க கூடாது"
"நீ சொல்லு முதல்ல" இருவரும் ஆர்வமாக, கோரஸாக கேட்டார்கள்.
"அன்னிக்கி எங்க அம்மா நீலவேணிய கூட்டிட்டு வைத்தியர் கிட்ட போச்சுல்ல அப்போ வள்ளிய எங்க வீட்ல இருக்க சொல்லிட்டு போனாங்க. அப்போ வள்ளி அக்கா என்னை....." என ஆரம்பித்து. வள்ளி அக்கா என் குண்டிகளை தர்பூசணிப்பழம் போல தாங்கி பிடித்து புண்டை தின்றது, பெண் பால், ஆண் பால் பற்றி சொன்னது, பருப்பை பற்றி சொன்னது எல்லாம் சொல்லி முடித்தேன்.
மேலும், "வள்ளி அக்கா தான் எனக்கு தெரிஞ்ச எல்லாமே சொல்லி தந்தாங்க, அவங்க ரொம்ப நல்லவங்க தெரியுமா?, கல்யாணம் ஆகற வரைக்கும் எந்த பையனையும் தொட்டு கூட பார்க்க கூடாதுன்னு சொல்லிருந்தாங்க.. நான் தான் நாக்கு ருசிக்கு ஆசைப்பட்டு அன்னிக்கு வேலுவை ஊம்பிட்டேன்." என சொல்லி விட்டு இருவரின் பதிலுக்கும் காத்திருந்தேன்.
மே என்னை முறைத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
கனகா என்னை இன்னும் சொல்லு என்பது போல பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
"எதாவது சொல்லுங்கடி."
"இத்தன நாளா இத மறைச்சுட்டீல்ல எங்கிட்ட இருந்து?" மே வெறுப்பாக கேட்டாள். "அந்த தேவிடியா முண்டை தான அன்னிக்கு நம்ம ரெண்டு பேரையும் மாட்டிவிட பார்த்தா? நீ அவ கூடவே கூட்டு சேர்ந்துட்டியா?"
"ஏய் வேணும்னு பண்ணலடி, உங்கிட்ட சொல்ல பயமா இருந்துச்சு.. நீ என்ன சொல்லுவேன்னு அதனால தான் சொல்லுல... அதான் இப்போ சொல்லிட்டேன்ல... இனிமேல அம்மா சத்தியமா எதையும் மறைக்க மாட்டேன்டி... ப்ளீஸ்.."
(ஆனாலும் மே, வள்ளி அக்காவை தேவிடியா என சொன்னதும் எனக்கு சுருக்கென இருந்தது. இருந்தும் பேசாமல் இருந்து கொண்டேன். பிரச்சனையை வளர்க்காமல்)
"என் கூட பேசாத கண்ணகி"
"ஏய் இல்லடி"
டக்கென கனகா இடை மறித்தாள்,
"சரி, சரி... அவ தான் சொல்லிட்டாள்ல அப்பறம் ஏன் நீ பேசாம இருக்க" என மேவை பார்த்து சொல்லி விட்டு.. என்னிடம் "நீ இனிமேல் அவ கிட்ட எதையும் மறைக்க கூடாது சரியா?" என்றாள். மேலும் தொடர்ந்து "நாம மூனு பேரும் ஒன்னா இருந்தா என்ன வேணா பண்ணலாம்னு நீங்க தானடி சொன்னீங்க இப்போ நீங்களே சண்டை போட்டா எப்படி?" என ரெண்டு பேரிடமும் கேட்டாள்.
மே என்னை முறைத்துக் கொண்டே, "எங்கிட்ட மட்டும் இல்ல கனகா கிட்டயும் எதையும் மறைக்க கூடாது. நானும் மறைக்க மாட்டேன் சரியா? சத்தியம் பண்ணு." கையை நீட்டினாள்.
நான் சத்தியம் என்றேன். கனகாவும் சத்தியம் செய்தாள். அந்த ஆய் காட்டில், பேண்டு கொண்டே செய்த சத்தியத்தை நாங்கள் அதன் பிறகு ஒரு தடவை கூட மீறவே இல்லை.
"சரி சரி, இப்போ வேலுவ என்னடி பண்றது?. அதுக்கு எதாவது சொல்லுங்க" என கனகா கேட்டாள்.
"நான் அதுக்கு தான் வள்ளி அக்கா பத்தி சொன்னேன். இப்போ.
நாம அவங்க கிட்ட சொல்லலாம். சரியா? அவங்க கண்டிப்பா நமக்கு உதவி பண்ணுவாங்க." என்றேன்
"தேவையில்லை, நாமளே பாத்துக்கலாம் அவ கிட்ட போக வேண்டியது இல்லை." மே வெடுக்கென சொன்னாள்.
"ஏய், இல்லடி கண்ணகி சொல்றது தான் சரி, அவங்க பெரிய பொம்பள.. கண்டிப்பா ஒரு ஐடியா குடுப்பாங்க வா... எனக்காகடி ப்ளீஸ்.." கனகா நான் சொன்னதை ஏற்றுக் கொண்டு மேவை சமாதானம் செய்தாள்.
தொடரும்....
கூடவே மேவும், "நாம ரெண்டு பேரும் ஒன்னா தான சுத்தறோம். நீ எப்போ கத்துக்கிட்ட"
நான் மெல்ல தயங்கிக்கொண்டே சொன்னேன்.
"நான் சொல்லுவேன் என் மேல கோவிச்சுக்க கூடாது"
"நீ சொல்லு முதல்ல" இருவரும் ஆர்வமாக, கோரஸாக கேட்டார்கள்.
"அன்னிக்கி எங்க அம்மா நீலவேணிய கூட்டிட்டு வைத்தியர் கிட்ட போச்சுல்ல அப்போ வள்ளிய எங்க வீட்ல இருக்க சொல்லிட்டு போனாங்க. அப்போ வள்ளி அக்கா என்னை....." என ஆரம்பித்து. வள்ளி அக்கா என் குண்டிகளை தர்பூசணிப்பழம் போல தாங்கி பிடித்து புண்டை தின்றது, பெண் பால், ஆண் பால் பற்றி சொன்னது, பருப்பை பற்றி சொன்னது எல்லாம் சொல்லி முடித்தேன்.
மேலும், "வள்ளி அக்கா தான் எனக்கு தெரிஞ்ச எல்லாமே சொல்லி தந்தாங்க, அவங்க ரொம்ப நல்லவங்க தெரியுமா?, கல்யாணம் ஆகற வரைக்கும் எந்த பையனையும் தொட்டு கூட பார்க்க கூடாதுன்னு சொல்லிருந்தாங்க.. நான் தான் நாக்கு ருசிக்கு ஆசைப்பட்டு அன்னிக்கு வேலுவை ஊம்பிட்டேன்." என சொல்லி விட்டு இருவரின் பதிலுக்கும் காத்திருந்தேன்.
மே என்னை முறைத்துக்கொண்டு இருந்தாள்.
கனகா என்னை இன்னும் சொல்லு என்பது போல பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள்.
"எதாவது சொல்லுங்கடி."
"இத்தன நாளா இத மறைச்சுட்டீல்ல எங்கிட்ட இருந்து?" மே வெறுப்பாக கேட்டாள். "அந்த தேவிடியா முண்டை தான அன்னிக்கு நம்ம ரெண்டு பேரையும் மாட்டிவிட பார்த்தா? நீ அவ கூடவே கூட்டு சேர்ந்துட்டியா?"
"ஏய் வேணும்னு பண்ணலடி, உங்கிட்ட சொல்ல பயமா இருந்துச்சு.. நீ என்ன சொல்லுவேன்னு அதனால தான் சொல்லுல... அதான் இப்போ சொல்லிட்டேன்ல... இனிமேல அம்மா சத்தியமா எதையும் மறைக்க மாட்டேன்டி... ப்ளீஸ்.."
(ஆனாலும் மே, வள்ளி அக்காவை தேவிடியா என சொன்னதும் எனக்கு சுருக்கென இருந்தது. இருந்தும் பேசாமல் இருந்து கொண்டேன். பிரச்சனையை வளர்க்காமல்)
"என் கூட பேசாத கண்ணகி"
"ஏய் இல்லடி"
டக்கென கனகா இடை மறித்தாள்,
"சரி, சரி... அவ தான் சொல்லிட்டாள்ல அப்பறம் ஏன் நீ பேசாம இருக்க" என மேவை பார்த்து சொல்லி விட்டு.. என்னிடம் "நீ இனிமேல் அவ கிட்ட எதையும் மறைக்க கூடாது சரியா?" என்றாள். மேலும் தொடர்ந்து "நாம மூனு பேரும் ஒன்னா இருந்தா என்ன வேணா பண்ணலாம்னு நீங்க தானடி சொன்னீங்க இப்போ நீங்களே சண்டை போட்டா எப்படி?" என ரெண்டு பேரிடமும் கேட்டாள்.
மே என்னை முறைத்துக் கொண்டே, "எங்கிட்ட மட்டும் இல்ல கனகா கிட்டயும் எதையும் மறைக்க கூடாது. நானும் மறைக்க மாட்டேன் சரியா? சத்தியம் பண்ணு." கையை நீட்டினாள்.
நான் சத்தியம் என்றேன். கனகாவும் சத்தியம் செய்தாள். அந்த ஆய் காட்டில், பேண்டு கொண்டே செய்த சத்தியத்தை நாங்கள் அதன் பிறகு ஒரு தடவை கூட மீறவே இல்லை.
"சரி சரி, இப்போ வேலுவ என்னடி பண்றது?. அதுக்கு எதாவது சொல்லுங்க" என கனகா கேட்டாள்.
"நான் அதுக்கு தான் வள்ளி அக்கா பத்தி சொன்னேன். இப்போ.
நாம அவங்க கிட்ட சொல்லலாம். சரியா? அவங்க கண்டிப்பா நமக்கு உதவி பண்ணுவாங்க." என்றேன்
"தேவையில்லை, நாமளே பாத்துக்கலாம் அவ கிட்ட போக வேண்டியது இல்லை." மே வெடுக்கென சொன்னாள்.
"ஏய், இல்லடி கண்ணகி சொல்றது தான் சரி, அவங்க பெரிய பொம்பள.. கண்டிப்பா ஒரு ஐடியா குடுப்பாங்க வா... எனக்காகடி ப்ளீஸ்.." கனகா நான் சொன்னதை ஏற்றுக் கொண்டு மேவை சமாதானம் செய்தாள்.
தொடரும்....
Comments
Post a Comment