ஒரு பொம்பள நானே! - 34

கனகா குழப்பமான மனநிலையில் இருந்தாள். என்னையும் மேவையும் சங்கடமாக மாறி மாறி பார்த்தாள்.

‍மே என்னை பார்த்து "ஏய் என்னடி இப்படி கேக்கற, அது கனகாவோட லவ்வர்டி அவ எப்படி விட்டு தருவா"

"என்ன பெருசா லவ்வர் கனகா தான் அவன ஒவ்வொரு தடவையும் ஊம்பி விடறா, ரகு எதாவது பதிலுக்கு பண்ணிருக்கானா?, அக்கா நீ சொல்லு ரகு உனக்கு எதாவது பண்ணி விட்ருக்கானா?

கனகா தலையை குனிந்து கொண்டு தலையை இல்லை என்பது போல ஆட்டினாள்.

"அப்பறம் என்ன அவனுக்கு மட்டும் ஊம்பி விடனும் அவன் ஒன்னும் பண்ண மாட்டானா? நீ எவ்வளவு நாளா ரகுவ ஊம்பற?"

"ஒரு வருசமா"

கனகா ஒரு வருசம் என்றது. எங்களுக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

"என்ன அக்கா சொல்ற? ஒரு வருசமாவ ஊம்பிவிடற நீ பதிலுக்கு எதுவுமே கேட்டதில்லையா?"

"எனக்கும் இப்படி பொண்ணுங்களுக்கும் கீழ வாய் வச்சு பண்ணலாம்னு இன்னிக்கு தான்டி தெரியும், நான் கல்யாணம் ஆனாலும் இது மட்டும் தான் பண்ணனும்னு நெனச்சிட்டு இருந்தேன்"

"உனக்கு தெரியாது சரி, ஆனா ரகுவுக்கு தெரியும்ல, அவன் வேணும்னே, அவனுக்கு மட்டும் பண்ண சொல்லிட்டு உனக்கு எதுவுமே பண்ணாம இருந்திருக்கான்"

கனகா குழப்பமா விழித்தாள்.

இடையில் மே என்னிடம்,

"நாங்களாவது பரவால்ல எங்களுக்கு தெரிஞ்சவங்களுக்கு ஊம்பி விட்டோம், இப்பொ நீ தெரியாத ஆள ஊம்பிவிடறேன்னு சொல்ற, எதாவது பிரச்சனை ஆகிட போகுதுடி" என்றாள்

"அதெல்லாம் ஒன்னும் ஆகாது. ரகுவுக்கு நான் ஊம்பிவிட போறேன்னு தெரிஞ்சா தான, அவன் கனகா தான் ஊம்பி விடறான்னு நெனைப்பான். அக்கா அக்கா ஒரு தடவை மட்டும் சரின்னு சொல்லுக்கா.. ப்ளீஸ்க்கா, மறுபடியும் கேக்க மட்டேன்." கனகாவை கெஞ்சினேன். எனக்கு யாரையாவது ஊம்பிப் பார்த்துவிட வேண்டும் என்ற ஆர்வம், ஆசை கொழுந்துவிட்டு எரிந்தது.

கனகா என்னை பாவமாக பார்த்தாள்.

மே கனகாவை பார்த்து "எதாவது சொல்லுக்கா, அவ இப்படி கேக்காறா, உனக்கு ஒகேவா என்றாள்"

"நான் யோசிச்சு சொல்லுறேன்" என்றாள்.

எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது.

மூன்று பேரும் எதுவும் பேசாமல் இருந்தோம்.

பிறகு நானே சரி சாப்பிடலாம் என்றேன்.

கனகா நான் கேட்டதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல் குழப்பத்தில் இருந்தாள்.

மூன்று பேரும் சாப்பிட்டோம். கனகா என் முகத்தை பார்ப்பதை தவிர்த்தாள்.

எனக்கு புரிந்தது. என்ன தான் நான் புண்டையை நக்கிவிட்டவளாக இருந்தாலும் கனகாவின் இரண்டு வருட காதலனை கேட்பது தவறு என புரிந்தது.

ஆடிய ஆட்டத்தில் சோர்வாக இருந்ததால், சாப்பிட்ட உடனே தூக்கம் வந்தது. அப்படியே திண்ணையில் படுத்து உறங்கிப்போனோம்.

சாயுங்காலம் அம்மா வந்து "பட்ட பகல்ல எப்படி தூங்கறாளுக பாரு என்று" சத்தம் போட்ட போது தான் விழிப்பு வந்தது.

மூன்று பேரும் எழுந்து அம்மாவை பார்த்தோம். அம்மா கனகாவை பார்த்து, "நீ பார்வதி மக தான?!, நீயும் இப்போ புதுசா இவளுக கூட சேர ஆரம்பிச்சிட்டியா என்றாள்."

கனகா, அசடு வழிந்தாள்.

நான் உடனே "கனகா அக்கா நல்லா படிக்கும்மா எங்களோட நிறைய சந்தேகங்களை தீர்த்துவச்சிருக்கு" என்று சொல்லி விட்டு கனகாவை பார்த்து கண்ணடித்தேன்.

கனகா, டக்கென மிரண்டாள்... உடனே "சரி நான் போய் பையும் காசும் வாங்கிட்டு வரேன். சந்தைக்கு போலாம். ரெடியா இருங்கடி இல்லினா திரும்ப வர நேரமாகிரும்" என எங்களையும், "அத்தை போய்ட்டு வரேன்" என என் அம்மாவையும் பார்த்து சொல்லிவிட்டு கிளம்பினாள்.

மேவும் அவள் வீட்டுக்கு போய் பையும் பணமும் வாங்கி வர கிளம்பினாள்.

அடுத்த அரைமணி நேரத்தில் மூன்று பேரும் தயாராகி சந்தையை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தோம்.



தொடரும்….